Ως μια γενιά ανήσυχη, που έχει ζήσει απανωτές κρίσεις, περισσότερο συνειδητοποιημένη από τις προηγούμενες, που προσέρχεται μαζικά στα μαθήματα τα τελευταία χρόνια, ίσως επειδή έχει αντιληφθεί πλήρως την αξία της γνώσης, περιγράφει ο Αντώνης Καραμπατζός καθηγητής Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, ακτινογραφώντας το πολιτικό προφίλ των νέων ψηφοφόρων που θα προσέλθουν στις κάλπες την Κυριακή. Την επιφύλαξή του ότι η ελληνική κοινωνία τείνει να γίνει ολοένα και πιο ταξική εξέφρασε ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης». Το ζήτημα είναι «να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη και συμπεριληπτικότητα» συμφώνησαν και οι δύο.
Ταυτόχρονα όπως επισήμανε ο κ. Καραμπατζός « είναι και μια γενιά που έχει υψηλές απαιτήσεις. Δεν θα ήθελε να ξαναζήσει τις καταστάσεις που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Θα ήθελε να της δοθεί η πραγματική προοπτική – αν την διαισθάνομαι σωστά – να περάσουμε από το πεδίο της μικροπολιτικής στο πεδίο της πολιτικής, δηλαδή των λύσεων και των λύσεων εκείνων και των πολιτικών προτάσεων που θα δώσουν μια πραγματική προοπτική. Από την εύρεση εργασίας μέχρι την εύρεση στέγης»
Ο Χρήστος Χωμενίδης αφού σημειώνει πως έχει τριβή με αυτό το πληθυσμιακό κομμάτι επιβεβαιώνει πλήρως τα λεγόμενα του καθηγητή καθώς και σε εκείνον φαίνεται «ώριμη, σοβαρή και συγκροτημένη» η νέα γενιά με μόνη ένσταση ότι « Η ελληνική κοινωνία τείνει να γίνει ολοένα και πιο ταξική. Τα παιδιά που είναι στη Νομική Σχολή, στο Πολυτεχνείο, στην Ιατρική, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ από εκείνα που είναι σε ένα πρώην ΤΕΙ ή εκτός εκπαιδευτικών ιδρυμάτων»
«Ενδεχομένως αυτό να είναι σε κάποιο βαθμό αληθές» παραδέχεται ο κ. Καραμπατζός, ωστόσο τονίζει πως «αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία για οτιδήποτε συμβεί από δω και στο εξής είναι συμπεριληπτικότητα. Με την έννοια ότι δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν έξω από το μέρισμα της ανάπτυξης από το μέρισμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας όλες τις διαστρωματώσεις της ελληνικής κοινωνίας και δυστυχώς πολλές φορές αυτό δεν γίνεται».
Ο καθηγητής απάντησε ερωτώμενος σχετικά, πως στην προεκλογική περίοδο ίσως δόθηκε δυσανάλογα μεγάλη σημασία στην ελάχιστη βάση εισαγωγής σε αντίθεση με άλλα ζητήματα σχολικής και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης πιό σοβαρά όπως η ορθολογική αναδιάταξη του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας
Όπως είπε χαρακτηριστικά:
«Ήταν μάλλον ένα μέτρο προς τη σωστή κατεύθυνση η ελάχιστη βάση εισαγωγής, αλλά από κει και πέρα αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι η ορθολογική αναδιάταξη του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας. Με αξιολόγηση τμημάτων, σχολών, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Αυτό για μένα έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αλλά το ζήτημα της παιδείας και της πρόσβασης σε μία παιδεία – που είναι δημόσιο αγαθό – κατ αρχήν, ποιότητας έχει πολύ μεγάλη αξία να συζητηθεί. Πρέπει να κάνουμε έναν ανοιχτό διάλογο. Έχουμε πράγματι δημόσια δωρεάν παιδεία; ή έχουμε φροντιστηριακή παιδεία σε μεγάλο βαθμό, ιδίως κατά την προετοιμασία για τις πανελλήνιες εξετάσεις;».
«Έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν σχολές δύο ταχυτήτων και βεβαίως αυτό το οποίο είπε η συγκεκριμένη παράταξη ότι θα τους βάζουμε όλους χωρίς κατώτατο όριο εισαγωγής ας πούμε βαθμολογικό ή είναι τρομερά ύπουλο, Είναι μία κοροϊδία που χαϊδεύει ίσως τα αυτιά φοιτητών και γονέων. Το να μπαίνει σε μια σχολή με 5 αυτομάτως κατεβάζει τη σχολή» εκτίμησε ο Χρήστος Χωμενίδης.
Όπως εκτίμησε ο κ. Χωμενίδης, «αυτό το οποίο βασικά άλλαξε είναι ότι μέχρι το 2010 και από το τέλος του Εμφυλίου και μέχρι το 2010 υπήρχε ριζωμένη πεποίθηση στους Έλληνες ότι κάθε μέρα, κάθε χρόνος θα είναι καλύτερος από το προηγούμενο. Θα βελτιώνεται η ζωή μας, θα ανεβαίνει το βιοτικό μας επίπεδο, θα έχουμε μεγαλύτερες δυνατότητες, μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στα πάντα. Αυτό που έσπασε που ανετράπη από το 2010 και ύστερα ήταν αυτή πεποίθηση. Δηλαδή τα παιδιά αυτά, ξέρουν πια, το έχουν εμπεδώσει ότι πιθανότατα ή ίσως και βεβαίως και σίγουρα θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους σε επίπεδο κατανάλωσης. Εκεί το ζήτημα είναι να υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη».
Όσον αφορά στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής ο κ. Καραμπατζός επισημαίνει
« Υπάρχει και το στοιχείο της εμπιστοσύνης. Οι νέοι όπως και ένα μεγάλο τμήμα της εκλογικής βάσης έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στους πολιτικούς. Γιατί αυτό που βλέπουν να επικρατεί στην πολιτική σκηνή της χώρας είναι οι τακτικισμοί για τους τακτικισμούς και έχει μεγάλη σημασία να επιστρέψουμε στις ιδέες και τις προτάσεις και τις αξίες. Γιατί οι πολιτικοί έχουν ξεχάσει γιατί ασκείται η πολιτική σε μεγάλο βαθμό. Η πολιτική, όπως έλεγε και Αριστοτέλης ασκείται για τον άλλον, για τους άλλους. Αλλιώς δεν έχει καμία σημασία να συμμετέχει κανείς στα κοινά»
Το δεύτερο που επισήμανε σχετίζεται με την αποχή. Όπως είπε χαρακτηριστικά:
« Η μεμονωμένη ψήφος πράγματι δεν παίζει ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος, οπότε ακόμη και το να απέχει κανείς επί της αρχής μπορεί να είναι μια ορθολογική επιλογή, να έχει ένα κόστος η μετακίνηση να έχει αυτό που λέμε κόστος ευκαιρίας. Αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να συμμετέχει κανείς σε μία κοινότητα. Κανείς μας δεν θα ήθελε πραγματικά να ανήκει σε μία κοινότητα όπου δεν ψηφίζει κανείς. Είναι ηθικό μας χρέος ακριβώς για να επιφέρουμε αυτές τις αλλαγές που θέλουμε και αυτό νομίζω ότι ένα μεγάλο τμήμα των νέων έχει αρχίσει και το συνειδητοποιεί».
