Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2005, ο Χαράλαμπος και η Αντριάνα Νικολάου παλιννοστούντες Κύπριοι της Αυστραλίας ενημερώνονταν από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς ότι ο γιός τους Θανάσης ο οποίος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία ήταν νεκρός. Είχε βρεθεί, σύμφωνα με τα υπάρχοντα εκείνη τη στιγμή στοιχεία νεκρός κάτω από γεφύρι και ο θάνατός του αποδιδόταν σε πτώση από ύψος.
Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή πολλά πράγματα δεν κολλούσαν στην εκδοχή αυτή όπως το ότι η σορός δεν έφερε εξωτερικές κακώσεις πράγμα απίθανο για κάποιον ο οποίος είχε σκοτωθεί πέφτοντας από μεγάλο ύψος. Η οικογένεια άρχισε να ψάχνει τι ακριβώς είχε συμβεί, χωρίς βέβαια να φαντάζεται το Γολγοθά που την περίμενε.
Η μητέρα του Θανάση θα γινόταν τα επόμενα 19 χρόνια μια τραγική φιγούρα η οποία πάλευε με το σύστημα, μάταια μέχρι χθες, προσπαθώντας αρχικά να βρει την αλήθεια και εν συνεχεία να την αποδείξει ενώπιον Δικαστηρίου.
Οι κλειστές πόρτες που έβρισκε παντού την έκαναν να πεισμώνει ακόμη περισσότερο οι δε αντίθετες με τις μαρτυρίες και τα δεδομένα ιατροδικαστικές και άλλες εξετάσεις προκαλούσαν οργή στην οικογένεια αλλά και στην κοινωνία της Κύπρου η οποία αν και με επιφύλαξη παρακολουθούσε τη μάνα του στρατιώτη να στέκεται σε γωνιές δρόμων με πλακάτ αλλά και μπροστά από τη Νομική Υπηρεσία του κράτους ζητώντας δικαίωση.
Παρά τους ψιθύρους στην κοινωνία ότι η γυναίκα δεν ήταν πια καλά στη ψυχική της υγεία και διάφορα άλλα τα οποία πήγαζαν από το γεγονός ότι η Ανδριάνα Νικολάου είχε τσακιστεί σωματικά και ψυχικά όλα αυτά τα χρόνια αλλά και από τα όσα άφηναν κάποιοι σε διάφορες υπηρεσίες να διαρρέουν στον Τύπο, η γυναίκα αυτή κατάφερε να αποδείξει δύο δεκαετίες μετά ότι, όχι μόνο ήταν μια χαρά τα λογικά της αλλά και ότι όλα όσα πάσχιζε να αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια ήταν αλήθεια.
Ο Θανάσης είχε όντως δολοφονηθεί, Με βάση δε τις πληροφορίες που είχαν και οι Αρχές βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και ενδέχεται να έγινε μάρτυρας εμπορίας ναρκωτικών ουσιών στο στρατόπεδο. Κάτι που απομένει βέβαια να αποδειχθεί. Επισήμως το κράτος δεν έβρισκε στοιχεία, στηριζόταν δε στα ευρήματα της ιατροδικαστικής εξέτασης του μετέπειτα βουλευτή του ΑΚΕΛ Πανίκου Σταυριανού ότι αυτό που επέφερε το θάνατο του άτυχου Θανάση ήταν η πτώση.
Μετά από αγώνες και αφού πέτυχε την εκταφή της σορού η οικογένεια μπήκε σε έναν νέο αγώνα ο οποίος οδήγησε σε επιστημονικές αποδείξεις πια ότι ο θάνατος προήλθε από στραγγαλισμό. Ο αγώνας δεν είχε τελειώσει όμως αφού χρειάστηκε να φτάσει στο 3ο Δικαστήριο, στην τρίτη θανατική ανάκριση, να υποστεί ακόμα και χλευαστικά σχόλια τα οποία προκάλεσαν την αντίδραση της Έδρας και τελικά να δικαιωθεί.
Η κοινωνία σήμερα περίμενε από το πρωί με μεγάλο ενδιαφέρον την ανάγνωση του μακροσκελούς όπως αποδείχθηκε πορίσματος. «Υπάρχει δικαιοσύνη, υπάρχει θεός!» φώναξε φανερά συγκινημένη η μητέρα του Θανάση Νικολάου όταν η θανατική ανακρίτρια Ντόρια Βαρωσιώτου ανακοίνωσε την απόφασή της. Ο θάνατος του Θανάση Νικολάου οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια και συγκεκριμένα σε στραγγαλισμό, όπως είπε. Εξήγησε δε πως η απόφασή της στηρίχθηκε κυρίως στις μαρτυρίες των δύο ανθρωπολογοανατόμων και στα ευρήματα τους κατά την εξέταση των τομών του υοειδούς οστού και του ελλείμματος στο αριστερό κέρας του με ανώμαλη παρυφή. Μάλιστα υιοθέτησε πλήρως τα όσα κατέθεσαν ως ευρήματα οι παθολογοανατόμοι Δήμητρα Καραγιάννη και Εμμανουήλ Αγαπητός οι οποίοι κλήθηκαν από την Ελλάδα εκ μέρους της οικογένειας.
Η κυρία Βαρωσιώτου εξαπέλυσε δριμύ κατηγορώ κατά της απόφασης της Νομικής Υπηρεσίας να ζητήσει να μείνει ανοιχτό το πόρισμα. Σημείωσε πως την τελευταία στιγμή η εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα άλλαξε εκδοχή και από εκεί που υποστήριζε ότι ο θάνατος του Θανάση ήταν αυτοκτονία, ζήτησε να παραμείνει ανοιχτό.
Μετά την απόφαση, αναμένονται οδηγίες από τον Γενικό Εισαγγελέα για τον χειρισμό της υπόθεσης από εδώ και πέρα. Μαζί με συναφείς εξηγήσεις για όσα προηγήθηκαν.
Η υπόθεση Θανάση Νικολάου είχε προκαλέσει μεγάλο κύμα συμπαράστασης στην οικογένειά του με πολυπληθείς συγκεντρώσεις στα γραφεία της Νομικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ στο άκουσμα της απόφασης το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στο Δικαστήριο ξέσπασε σε ζητωκραυγές.
Το εάν όλα τα πιο πάνω θα οδηγήσουν και στους ενόχους ωστόσο, κρίνεται αμφίβολο αφού πέρα από το ιατροδικαστικό κομμάτι και λόγω της παρέλευσης του χρόνου τα βασικά τεκμήρια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους ενόχους της δολοφονίας του εθνοφρουρού δεν υπάρχουν πια.
