Συμμετοχή του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κυκλάδων στην απεργία της Πέμπτης 16 Μαρτίου
Πέμπτη 16 Μάρτη, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
Όλες και όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ!
Δύο εβδομάδες συμπληρώθηκαν από το έγκλημα στα Τέμπη και η χώρα σείεται από οργή και τον καθημερινό αγώνα. Η απεργία στις 8 Μάρτη που τράνταξε κάθε πόλη της χώρας από τον παλμό των εργαζόμενων και της νεολαίας, τα μεγάλα παλλαϊκά συλλαλητήρια, οι καθημερινές κινητοποιήσεις, τα πανό σε σχολεία, γειτονιές, γήπεδα είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επιχειρούν να βάλουν το έγκλημα στον πάγο, να αποτινάξουν από πάνω τους κάθε ευθύνη.
Το αίτημα να μη συγκαλυφτεί το έγκλημα στα Τέμπη σημαίνει τώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα του κέρδους, το κράτος και τις κυβερνήσεις του, σημαίνει να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς την Πέμπτη 16 Μαρτίου, ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας.
Τα κέρδη τους – Οι νεκροί μας
Οι μέρες περνούν, όμως τίποτα δε μπορεί να σβήσει τις πραγματικές ευθύνες της δολοφονίας στα Τέμπη! Είναι πλέον πιο καθαρό πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.
Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος-όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Έχουμε γύρω μας αρκετές «κοιλάδες των Τεμπών»!
Όλες αυτές τις μέρες δυναμώνει ο προβληματισμός σε κάθε χώρο δουλειάς. Είναι σύγχρονο και φυσιολογικό να χαρακτηρίζει τη ζωή μας η φράση «πάμε και όπου βγει»; Να ξεκινάει η βάρδια μας, με τη ζωή μας στα ζάρια; Τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» δηλαδή τα εργοδοτικά εγκλήματα που πληθαίνουν έχουν την ίδια αιτία με το έγκλημα στα Τέμπη. Το κέρδος των λίγων!
Η ασφάλεια μας, η προστασία της ανθρώπινης ζωής συμπιέζεται στα όρια της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Μικρό «κόστος» έχει ο φτηνός εργάτης, ο εργάτης που δουλεύει χωρίς μέτρα προστασίας, ο εργάτης που η πρόσβαση του στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας γίνεται πιο δύσκολη, σπρώχνεται με το αζημίωτο στους κλινικάρχες.
Δεν μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί κόστος, που η αξιοπρέπεια θα βρίσκεται μεταξύ πλειστηριασμών και μηδαμινών αυξήσεων, που θα αναγκάζεσαι να κόβεις από τις βασικές ανάγκες. Να μη δεχτούμε το μέλλον που μας προετοιμάζουν για ζωή με κουπόνια και θανάτους με εισιτήριο άνευ επιστροφής.
Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές!
Όχι μόνο δεν είναι σύγχρονο αλλά είναι και εξοργιστικό, να μετράμε 2 νεκρούς, νέους εργάτες τις τελευταίες 10 μέρες και αυτό να περνάει στα ψιλά. Δεν μπορεί να αποδεχτούμε να ζούμε με την αγωνία αν θα γυρίσουμε στα δύο πόδια πίσω στις οικογένειες μας επειδή στα σύγχρονα γκέτο η εντατικοποίηση της εργασίας θερίζει και οι θάνατοι μαζί με τις επαγγελματικές ασθένειες πληθαίνουν λόγω της ανυπαρξίας των μέτρων ασφαλείας και υγιεινής.
Δυνάμωσαν τα ερωτήματα ειδικά τις τελευταίες μέρες για τα απλά που όμως δεν είναι και δεδομένα. Που είναι οι έξοδοι κινδύνου σε σταθμούς, σε χώρους δουλειάς; Ποιο σχέδιο διαφυγής υπάρχει σε μεγάλους χώρους δουλειάς σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών; Που είναι οι γιατροί εργασίας στα μεγάλα εργοστάσια, στα εμπορικά κέντρα, στους χώρους δουλειάς που συγκεντρώνεται μεγάλο τμήμα εργαζόμενων;
Η ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας φαίνεται πως υπάρχει στο σύνολο των μεταφορών, στα λεωφορεία, στα τρόλεϊ, στο μετρό, στο τραμ, στην ακτοπλοΐα, στα αεροδρόμια! Αυτό καταγγέλλουν εδώ και χρόνια τα σωματεία σε αυτούς τους κλάδους. Τώρα πρέπει να εισακουστούν, τώρα πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να μη γίνονται οι ανθρώπινες ζωές, απλοί αριθμοί.
Με μεγαλύτερη ορμή, πιο πολλοί, πιο αποφασισμένοι!
Η πείρα των τελευταίων χρόνων και οι τραγικές καταστροφές που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε αυτήν την πορεία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν «μεσσίες»!
Οι ζωές μας αξίζουν και θέλουμε να είμαστε ασφαλείς εμείς και τα παιδιά μας! Δεκάδες τα νιάτα που “δεν έφτασαν” και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι!
Χρέος για τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε νέο και νέα, είναι να συνεχίσουμε να ζητάμε τα αυτονόητα: Το έγκλημα να μην συγκαλυφθεί!
Να δυναμώσει ο αγώνας για:
- Σύγχρονα, ασφαλή, συχνά και φθηνά μέσα μαζικής μεταφοράς κόντρα στην πολιτική που βάζει την ασφάλεια των επιβατών και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ζύγι του κόστους και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
- Την ενίσχυση του Δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας
- Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας. Έλεγχος εδώ και τώρα αντισεισμικής θωράκισης σε σχολεία, σχολές, νοσοκομεία, χώρους δουλειάς.
- Άμεσα μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες, υπηρεσίες πολιτικής προστασίας
