Είναι ακόμα σχετικά νωρίς να πούμε το τι έχει γίνει στον Έβρο, γιατί δεν μας έχουν αποκαλυφθεί όλες οι λεπτομέρειες για το τι ακριβώς έγινε επιχειρησιακά εκεί πάνω. Δεν είναι η ώρα τώρα να κρίνουμε την δασική υπηρεσία ούτε να ρίξουμε ευθύνες. Αυτό που μας μάθαιναν από όταν ήμασταν φοιτητές, είναι ότι τέτοιες πυρκαγιές όταν ξεφεύγουν από μία ένταση και πάνω, δεν μπορείς να τις σβήσεις πετώντας νερό, είπε στην ΕΡΤ ο δασολόγος Παλαιολόγος Παλαιολόγου.
- Το 95% των πυρκαγιών και σε κάποιες αντιπυρικές περιόδους το 99% των πυρκαγιών μπορούν να σβηστούν έγκαιρα με τις ρίψεις εναέριων μέσων αλλά και με τις επίγειες δυνάμεις. Άπαξ όμως και ξεφύγει η πυρκαγιά δεν μπορείς να την πιάσεις πετώντας νερό.
Τι μας μένει; Οι έμμεσες μέθοδοι καταστολής. Αν οι πυροσβεστικές δυνάμεις, οι οποίες θα έπρεπε να είναι σε συνεργασία με τον στρατό και την τοπική αυτοδιοίκηση δεν είχαν αυτό κατά νου, τότε είναι ένα σφάλμα.
Δεν νομίζω όμως ότι δεν το είχαν καταλάβει γιατί πολλά περιστατικά πυρκαγιών που έχουν γίνει στον Έβρο έχουν αντιμετωπιστεί με τη νοοτροπία ότι πάμε να τις χτυπήσουμε εμμέσως στις πυρκαγιές.
Και τι σημαίνει αυτό; Να δούμε προς τα που θα πάει μετά από δύο ή τρεις μέρες η πυρκαγιά, να κάνουμε αντιπυρικές ζώνες, να προετοιμάσουμε μια νέα γραμμή άμυνας και εκεί να πάμε τη χτυπήσουμε. Καταλήγω:
- Κυνηγώντας την πυρκαγιά από πίσω, πετώντας νερό είτε με αεροπλάνα είτε με τις επίγειες δυνάμεις, δεν μπορούμε να τη σβήσουμε όταν πρόκειται για μεγάλη πυρκαγιά.
- Στην Ελλάδα υπάρχει μια νοοτροπία η οποία διαιωνίζεται, ότι τα εναέρια μέσα είναι αυτά που δίνουν τη λύση. Τα εναέρια μέσα μπορούν να συμβάλουν σημαντικά ή σε κάποιες περιπτώσεις καθοριστικά, ανάλογα με το τι πυρκαγιά έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
- Αλλά η φωτιά δεν σβήνεται από τον αέρα, σβήνεται από το έδαφος. Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος των επίγειων δυνάμεων. Πώς θα κινηθούν αυτές, πώς θα στήσουν τις γραμμές, τις ζώνες άμυνας, σε ποια σημεία και πώς θα κινηθούν, πού θα εστιάσουν τις προσπάθειές τους.
Τώρα θέλω να κάνω μία παρατήρηση για το θέμα της προσοχής των δασικών πυρκαγιών. Έκανα προσομοιώσεις δασικών πυρκαγιών στο διδακτορικό μου. Δούλευα και σε δασική υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, εκεί όπου δημιουργήθηκαν τα πρώτα συστήματα προσομοίωσης πυρκαγιών.
Θέλω να σας πω ότι αυτά ενέχουν ένα πολύ μεγάλο κίνδυνο, επειδή η συμπεριφορά της πυρκαγιάς αλλάζει στο τοπίο και από τις αντιδράσεις των κατασταλτικών δυνάμεων η οποία δεν προσομοιώνεται, αλλά και από αλλαγές στον καιρό, ίσως και στη βλάστηση, λόγω κακών δεδομένων, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.
Υπάρχει ο κίνδυνος να κάνεις μία προσομοίωση πυρκαγιάς, να πεις στην Πυροσβεστική υπηρεσία ότι η πυρκαγιά θα πάει εκεί σε τόση ώρα και αυτή να πάει κάπου αλλού.
Οι νομικές συνέπειες που εγείρονται από αυτό το λάθος πρόβλεψης είναι πολύ μεγάλες και αυτό το αντιλήφθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν εγκαταλείψει πλέον τη στρατηγική της μιας προσομοίωσης, κάνουν πολλές προσομοιώσεις.
Αυτή την πυρκαγιά έγινε στον Έβρο δεν μπορεί να την πιάσει καμία προσομοίωση, ισχυρίστηκε. Οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη χρήση αυτών των συστημάτων γιατί μπορεί να κινδυνέψουν ζωές και να δημιουργηθούν πολλά δεδικασμένα μετά και νομικά κωλύματα, και για αυτό και η Πυροσβεστική υπηρεσία δεν χρησιμοποιεί τις προσομοιώσεις, κατέληξε.
