Στο Δήμο της Πάρου πραγματοποιήθηκε χτες η τελετή ορκωμοσίας για τη νέα Δημοτική Αρχή που θα υπηρετήσει από την 1η Ιανουαρίου 2024 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028.
Η Πάρος περνάει στη νέα εποχή Κώστα Μπιζά αφήνοντας μετά από δύο θητείες το Μάρκο Κωβαίο στην αντιπολίτευση καθώς αυτή τη φορά η πλειοψηφία των πολιτών αποφάσισε διαφορετικά.
Επιχειρώντας μια ψύχραιμη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος διαπιστώνουμε το παράδοξο συμπέρασμα της εκλογής ενός αριστερόστροφου συνδυασμού που περιβλήθηκε με δεξιό μανδύα για να εξασφαλίσει τη νίκη.
Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός προκύπτει από τη νέα σύνθεση της πλειοψηφίας του Δήμου, σύμφωνα με την οποία, οι προσκείμενοι στη ΝΔ Δημοτικοί Σύμβουλοι είναι μόλις τρεις, ενώ οι υπόλοιποι προέρχονται από χώρους της ευρύτερης Αριστεράς και του κέντρου.
Πιθανότατα ήταν αυτό το κλειδί της επιτυχίας για τον Κώστα Μπιζά έναντι του αντιπάλου του στις δημοτικές εκλογές, έχοντας ένα πολυκομματικό συνδυασμό, με το νησί της Πάρου να κάνει μια στροφή προς το κέντρο και την αριστερά βάσει πάντα της πλειοψηφίας των συμβούλων. Αυτό βέβαια θα μαγνητίσει και το ενδιαφέρον των επόμενων δημοτικών συμβουλίων και κατά πόσο ο κος Μπιζάς, θα καταφέρει να κρατήσει τις ισορροπίες.
‘’Ουδέν μεμπτό’’, φυσικά, αν ο επικεφαλής του συνδυασμού και νέος Δήμαρχος δεν εμφανιζόταν ως γνήσιος εκφραστής της κεντροδεξιάς παράταξης και μάλιστα, όπως τουλάχιστον διαδιδόταν, ως υποστηριζόμενος από τον δεξιό Περιφερειάρχη!
Οι “κακές γλώσσες” μάλιστα λένε ότι οι τρεις Νεοδημοκράτες που εξελέγησαν λειτούργησαν ηθελημένα ή αθέλητα ως “Δούρειος Ίππος” εμφανίζοντας την υποψηφιότητα Μπιζά ως κεντροδεξιά, όμοια του αντίστοιχου, αλλά αμιγώς νεοδημοκρατικού συνδυασμού Κωβαίου.
Θα μου πείτε, τι νόημα έχουν όλα αυτά αφού οι εκλογές τελείωσαν; Καλό θα είναι να παραμείνουν ως συμπεράσματα μιας όντως παράδοξης παριανής πρακτικής που στις προηγούμενες εκλογές είχε εφαρμοστεί μέσω της Λαϊκής Συσπείρωσης που ενώ, όπως αποδείχθηκε, ήταν γέννημα – θρέμμα του Περισσού, είχε τότε συμπεριλάβει μερικούς πολιτικά άστεγους από άλλους χώρους για να “θολώσει” τα νερά.
Τελικώς, αυτό που δεν κατάφερε τότε ο κος Ροκονίδας, το πέτυχε ο κος Μπιζάς. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Μπορεί βέβαια η συνταγή να αποδειχτεί και εξαιρετική, απλα κουβέντα κάνουμε για τους λάτρεις των στατιστικών και παραπολιτικών με μια πρώτη ματιά…
