“Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
η μάχη ενάντια στην αναχρονιστική κι αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση μέρα με τη μέρα εντείνεται, αναδεικνύοντας όλο και πιο πολύ πως αυτό που πλήττεται πρώτα απ’ όλα είναι το ίδιο το δημόσιο σχολείο!
Όμως, εξίσου έντονα αναδεικνύεται και η αλύγιστη θέληση κι επιμονή των ενεργών εκπαιδευτικών να υπερασπιστούν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών τους, την παιδαγωγική τους ελευθερία και την εργασιακή τους οντότητα , παρά τον αυταρχισμό , τις παραπλανητικές απειλές και την επιβολή των μηχανισμών του ΥΠΑΙΘ , που έσπευσαν να αφαιρέσουν ακόμα και το εργασιακό δικαίωμα στην απεργία και την ίδια στιγμή ανερυθρίαστα μιλούν για νομιμότητα. Γιατί οι εκπαιδευτικοί ξέρουν και αισθάνονται καλύτερα απ’ όλους πως “τα γράμματα δεν αντέχουν την καταπίεση”!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των σχολείων που βρίσκονται στην περιοχή που δραστηριοποιούνται τα σωματεία μας , σε συνολικό ποσοστό που ξεπερνά το 73% , όπως και σε άλλες περιοχές , έχουν αποφασίσει την υιοθέτηση του ενιαίου κειμένου της ΔΟΕ, απονομιμοποιώντας ουσιαστικά για άλλη μια φορά τις αντιδραστικές επιλογές της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις σχολείων που άλλαξαν άρδην την αρχική τους απόφαση και τώρα τάσσονται με το ενιαίο κείμενο.
Παράλληλα, όμως, έστω και μεμονωμένα, παρατηρούνται και κάποια ιδιαιτέρως ανησυχητικά περιστατικά χειραγώγησης των Συλλόγων Διδασκόντων και παραχάραξης των συλλογικών διαδικασιών , με απίστευτες νομικίστικες παραδοξότητες και αλχημικές μεθοδεύσεις!
Συμπεριφορές που δε συνάδουν με τη διατήρηση του κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος στα σχολεία, του σεβασμού στη δημοκρατία και στον συνεργάτη – συνάδελφο.
Ως εκπαιδευτικά σωματεία καταγγέλλουμε κάθε ασεβή συμπεριφορά προς τις συλλογικές διαδικασίες και τις/τους συναδέλφους και δηλώνουμε πως θα χρησιμοποιήσουμε κάθε θεμιτό μέσο για την υπεράσπιση τόσο των συναδέλφων όσο και των δημοκρατικών κανόνων λειτουργίας των Συλλόγων Διδασκόντων και των σχολείων.
Καλούμε , λοιπόν , για άλλη μια φορά όλες και όλους να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων, αντάξιοι του ρόλου τους ως παιδαγωγοί και ως συνάδελφοι, σκεπτόμενοι πως μόνο μέσα απ’ την καθημερινή ουσιαστική επικοινωνία και ανιδιοτελή συνεργασία της εκπαιδευτικής κοινότητας κάθε σχολείου μπορεί να εξαχθεί το καταλληλότερο μορφωτικό αποτέλεσμα και να τεθούν οι βάσεις μιας κοινωνίας ελευθερίας και αλληλεγγύης!
Καταλήγοντας θα θέλαμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά πως ο αγώνας ενάντια στην αντιδραστική αξιολόγηση , δεν είναι μια συνδικαλιστική ιδιοτροπία ή μια στείρα παραταξιακή αντιπαράθεση. Αποτελεί κυρίαρχο διακύβευμα αποτύπωσης της φυσιογνωμίας του δημόσιου σχολείου που θέλουμε και κατ’ επέκταση της κοινωνίας που θέλουμε. Είναι ο ανυστερόβουλος αγώνας των απαξιωμένων παντοιοτρόπως απ’ το Υπουργείο εκπαιδευτικών , ο αγώνας μας για το αναγκαίο παιδαγωγικό οξυγόνο, την επιστημονική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια, για ένα σχολείο που δε θα μοιάζει με επιχείρηση ή στρατώνα, αλλά με ελεύθερο και συνεργατικό εργαστήρι μάθησης και δημιουργίας. Σε αυτό το ιδεολογικό κι αγωνιστικό πλαίσιο δε χωρούν λογικές εξυπηρέτησης του στενά ατομικού συμφέροντος, αλλά η καθεμιά κι ο καθένας μας με μέτρο τη συνείδησή του θα πάρει μια θέση στην αληθινή ιεραρχία των αξιών που υψώνουν τον άνθρωπο!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Συντεταγμένα, ενωτικά κι αποφασιστικά φτάσαμε ως εδώ, συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, ακολουθώντας τα προτεινόμενα βήματα της Διδασκαλικής.Ομοσπονδίας, αλλά και συγχρόνως καλώντας τη να λαμβάνει κάθε φορά τα προσφορότερα μέτρα ακύρωσης της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης στην πράξη, χρησιμοποιώντας συνδυαστικά την καταλληλότερη στιγμή και την επαναπροκήρυξη της απεργίας – αποχής.”
Συλλογικά κι αποφασιστικά για την υπεράσπιση του δημόσιου και δημοκρατικού σχολείου.
