Από την έναρξη των επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας ο ισραηλινός στρατός δικαιολογεί τον αυξημένο αριθμό θυμάτων μεταξύ του άμαχου πληθυσμού με το επιχείρημα ότι οι άντρες της Χαμάς κρύβονται ανάμεσα σε άοπλους πολίτες, χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες.
Οι IDF (Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις) εισέβαλαν αυτήν την εβδομάδα στο Αλ Σίφα, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας, με τη δικαιολογία ότι το ιατρικό κέντρο, μαζί με τούνελ κάτω από αυτό, αποτελούν ένα σημαντικό κέντρο επιχειρήσεων της Χαμάς. Όμως μετά από περισσότερες από 24 ώρες στο εσωτερικό του νοσηλευτικού ιδρύματος, οι Ισραηλινοί δεν έχουν βρει κάτι παραπάνω από μερικά όπλα και αλεξίσφαιρα γιλέκα, μαζί με ορισμένα λαπ-τοπ και ραδιόφωνα. Για τούνελ, ούτε λόγος.
Από την πρώτη στιγμή, τόσο εκπρόσωποι της Χαμάς, όσο και υπεύθυνοι του νοσοκομείου διέψευδαν αυτές τις κατηγορίες και κατήγγειλαν τις επιθέσεις και τους βομβαρδισμούς κατά του νοσοκομείου. Μάλιστα, το υπουργείο Υγείας της Γάζας – υπό τον έλεγχο της Χαμάς – κατηγόρησε τους ισραηλινούς στρατιώτες ότι χρησιμοποιούσαν νοσηλευτικό προσωπικό και γενικότερα αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες για να κινηθούν στους διάφορους ορόφους του νοσοκομείου.
Είναι δύσκολο να επαληθευτεί η ακρίβεια των ισχυρισμών των δύο πλευρών, όμως είναι διασταυρωμένο και επιβεβαιωμένο ότι σε παλαιότερες συγκρούσεις, τόσο το Ισραήλ, όσο και η Χαμάς έχουν εκμεταλλευτεί αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες.
Αρχή της αναλογικότητας: Κενό γράμμα;
Πολλοί διεθνείς παρατηρητές επισημαίνουν ότι το Ισραήλ έχει παραβιάσει επανειλημμένα το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο με τους σφοδρούς βομβαρδισμούς, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του καταυλισμού προσφύγων στη Τζαμπάλια. Ο εκπρόσωπος τύπου του ισραηλινού στρατού Ντανιέλ Χαγκάρι είχε διευκρινίσει ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε κυρίως για να εξουδετερωθεί ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαμάς που κρυβόταν εκεί μαζί με συμπολεμιστές του, ο Ιμπραχίμ Μπιάρι, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου. Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες μεταξύ των αμάχων από τους πυκνούς βομβαρδισμούς στον πυκνοκατοικημένο καταυλισμό και τεράστιες υλικές ζημιές.
Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο κάνει σαφή αναφορά στις αρχές διάκρισης και αναλογικότητας, και σε αυτή τη βάση η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και άλλες διεθνείς οργανώσεις έχουν εκφράσει φόβους ότι τα τρομερά χτυπήματα στη Τζαμπάλια και αλλού ήταν δυσανάλογα σκληρά και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν εγκλήματα πολέμου.
Πηγές: The Guardian, Human Rights Watch
