Τα Χρυσά Βατόμουρα, κατά παράδοση, ανακοινώνονται λίγες μέρες πριν την τελετή των Όσκαρ (συνήθως την προηγουμένη). Αν κάτι μας μας δίδαξαν είναι πως η Disney, εταιρεία εκμετάλλευσης δυνατών franchise αλλά και πριγκηπικών ονείρων, χρειάζεται να ξεστρώσει το πριγκηπικό της στρώμα της πρώτης νιότης (διάρκειας 100 χρόνων) και να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα με όρους απλού κοινού μεγαθηρίου.
Θα μου πείτε «κέρδισε τα περισσότερα βατόμουρα και έτσι αποδείχτηκε ότι έχει κακές ταινίες;». Η απάντηση είναι όχι, καθώς ήδη από την προηγούμενη χρονιά μετά από ένα υπερβολικά ηχηρό χαστούκι για τις υπερ-ηρωϊκές μπούρδες της Marvel (που είχαν καταντήσει να είναι φασόν πατρόν και από φόδρα τίποτα), πρόλαβαν και περιόρισαν τις ταινίες που κατέληγαν με πολλά εκατομμύρια εισπράξεις, από κατηγορία premium σε «ευρείας με εκπτωτικό κωδικό».
Η ασφάλεια που μέχρι πριν λίγο καιρό είχε η Disney, πήγαζε από το χώρο του animation. Όταν κάτι πήγαινε σκ@τ@, στρέφεται στον Γουίνυ, το Μίκυ και τις παλιότερες ταινίες animation επιτυγχάνοντας το εξαιρετικής απογαλάκτωσης milking που μόνο εκείνη έκανε με τόση προσοχή και αναισθησία. Αναλυτικότερα: Πάγωσαν τα blockbuster της σε εποχές προ-VHS, έβγαζε σε επανέκδοση ένα καρτούν της που ήταν επί τούτου παρατημένο στα συρτάρια της χωρίς δυνατότητα επαναπροβολής (γνωστές και ως ταινίες από τα Vaults της Disney). Έκανε επιτυχία μια ταινία της, ακολουθούσε αμέσως sequel. Ξέμεναν από ιδέες, μετέφεραν μια ταινία κινουμένων σχεδίων σε live action.
Αυτά βέβαια προαπαιτούσαν οι trademark χαρακτήρες της να παραμένουν ζωντανοί στις μνήμες και τις καρδιές των καταναλωτών, να υπήρχαν στα σπίτια τους σε DVD, λούτρινα, διακοσμητικά, ταπετσαρίες, μαξιλαροθήκες. Και το σημαντικότερο: Οι ήρωές τους να συνδέονται με πολλαπλών αποχρώσεων διασκεδάσεις. Όλα αυτά κρατήθηκαν ενδυναμωμένα με τα πάρκα ψυχαγωγίας να κρατούν τους Mickey, Miney, Goofy, Donald, Whinney, Γκαρή και όσους άλλους ήρωες περιελάμβανε το σύμπαν της, στις αναμνήσεις όσων θα έμπαιναν με κάθε ευκαιρία στην ποντιοκότρυπα του Μίκυ αναζητώντας λίγη στοργή.
Το γεγονός ότι «σάρωσε» η ταινία «Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι» στα Χρυσά Βατόμουρα το 2024, δείχνει ότι από την επόμενη χρονιά που ο Μίκυ είναι ελεύθερος δικαιωμάτων, πρέπει να τρέμουν για τις μέρες που το κρεβάτι τους ήταν στρωμένο από εναλλακτικές λύσεις και όνειρα γλυκά.
Η ιδιαίτερα κακοφτιαγμένη και κακοπαιγμένη ταινία τρόμου, ζωντάνεψε σε σχεδόν Disneyκή μορφή τον αγαπημένο λογοτεχνικό ήρωα των παιδιών, τον Γούινι το Αρκουδάκι που με τον φίλο του το Γουρουνάκι μεταμορφώνονται σε ψυχοπαθείς δολοφόνους. Αυτή η ταινία αναδείχθηκε ως η χειρότερη ταινία του 2023 από τα γνωστά αντι- Όσκαρ (αλλιώς Χρυσά Βατόμουρα).
Με προϋπολογισμό μικρότερο του ¼ του εκατομμυρίου δολαρίων, η ταινία «Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι» (Winnie-the-Pooh: Blood and Honey) οδήγησε στα social media τους φανατικούς θαυμαστές του γνωστού ήρωα να απειλούν ακόμα και με θανατικές απειλές αν το franchise δεν προστατευόταν. Φυσικά και δεν πέρασε το δικό τους, και ακόμα πιο άξιο προσοχής, το υβρίδιο παρωδίας και ταινίας τρόμου πήγε αρκετά ικανοποιητικά στο Box Office. Βλέπετε, η άδεια εκμετάλλευσης που κατείχε η Disney εδώ και δεκαετίες, για τη νομική προστασία των πρώτων βιβλίων του Μιλν, έληξε και παρ’ όλες τις δίκες επί δικών, δεν μπόρεσε να κρατήσει το μαντρί της ασφαλές πίσω από το κοτετσόσκοινο.
Η εφιαλτική προσαρμογή του συμπαθέστατου καλοκάγαθου και μερικές φορές έξυπνα ανόητου ζώου, και η εστιασμένη στην εφήμερη ευημερία ταινία τρόμου που παράχθηκε από το νομικό κενό, χάρισε στην 44η έκδοση των Χρυσών Βατόμουρων, βραβεία μεταξύ άλλων χειρότερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, συνολικού καστ και ρεμέικ/σίκουελ.
Αναλυτικότερα τα βραβεία εδώ:
Χειρότερη Ταινία:
Winnie the Pooh: Blood and Honey
Χειρότερος Ηθοποιός:
Russell Crowe, The Pope’s Exorcist
Χειρότερη Ηθοποιός:
Megan Fox, Johnny & Clyde
Χειρότερο Remake / Rip-off / Sequel:
Winnie the Pooh: Blood and Honey
Χειρότερος Β’ Ανδρικός Ρόλος:
Sylvester Stallone, Expend4ables
Χειρότερος Β’ Γυναικείος Ρόλος:
Megan Fox, Expend4bles
Χειρότερος Σκηνοθέτης:
Rhys Frake – Waterfield, Winnie the Pooh: Blood and Honey
Χειρότερο Σενάριο:
Winnie the Pooh: Blood & Honey
Με την ολοκλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Disney, ο πρώτος σχεδιασμός του Mikey, έγινε και αυτός ελευθέρων δικαιωμάτων και βοσκής, με ήδη δύο εταιρίες παραγωγής να χρησιμοποιούν τη μορφή του για παραγωγή ταινιών τρόμου στο ίδιο ύφος με το «Winnie the Pooh: Blood & Honey». Αυτό για την Disney σημαίνει ότι τα στεγανά της και το «θησαυροφυλάκιο ασφάλειας για τις δύσκολες μέρες» δεν έχουν καμία ασυλία στη μπριγάδα τους.
Ο ποντικός που επί χρόνια ήταν στο σήμα της Disney (πριν αντικατασταθεί με τον πύργο της «Ωραίας Κοιμωμένης» [χαρακτηριστικό γνώρισμα και των entertainment parks του ομίλου]), έπεσε στη φάκα και το κασεράκι θα τελειώσει. Τώρα, το στούντιο κατανοεί ξεκάθαρα ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσει τις στρατηγικές του και να μην εφησυχάζεται σε εύκολες λύσεις. Ίσως όμως τελικά αποβεί θετικό αφού στις μεγάλες καταστροφές και πλημμύρες, ο Μίκυ ο Θαλασσόλυκος, γύρναγε τη βάρκα στη στεριά με τους πιο πρωτότυπους και δημιουργικούς τρόπους.
Για την ιστορία να πούμε ότι τα Χρυσά Βατόμουρα δημιουργήθηκαν το 1981 για να χλευάσουν την κουλτούρα της γυαλισμένης επιβεβαίωσης του γοήτρου του Χόλιγουντ.
Αφήνοντας την Disney στην ησυχία της να σας θυμίσουμε ότι το βράδυ ζωντανά από το ERTnews θα κάνουμε αναλυτική ανταπόκριση για τα Όσκαρ σε πραγματικό χρόνο.
Πηγή: ertnews.gr
